Ε ρε γέλια στις εξετάσεις...

"Εν οίδα ότι ουδέν οίδα" είχε πει κάποτε ο μεγάλος φιλόσοφος μας, Σωκράτης! Τούτη την ρήση έχω κάνει στάση ζωής, τουλάχιστον όσον αφορά τις φοιτητικές μου δραστηριότητες... Εντάξει, δεν είμαι σαν μερικούς που χρωστάνε γύρω στα 30 μαθήματα δίχως να τους "καίγεται καρφάκι", αλλά δεν θα έλεγα ότι είμαι και υπόδειγμα φοιτητή με δέκα τετράδια σημειώσεων, τετραγωνάκια στα SOS και βελάκια στα διάφορα υποερωτήματα.
Για να μην τα πολυλογώ, χρωστάω τρία μαθήματα και όπως πάνε τα πραγματα θα χρωστάω τρία και μετά το πέρας αυτή της καταραμένης εξεταστικής, καθώς δεν το πολυβλέπω να στρώσω τον κώλο μου και να διαβάσω, ούτε και να κάνω εργασίες για δύο από τα μαθήματα αυτά.
Με βλέπω πάλι να ξύνομαι την ώρα που μας δίνουν τα θέματα, να γυρίζω δεξιά και αριστερά, ψάχνοντας απεγνωσμένα τύπους που να βρίσκονται στο ίδιο χάλι με μένα και στο τέλος να με πιάνουν τα γέλια από την σήψη στην οποία έχω περιέλθει...
Α, ξέχασα να αναφέρω και το καλύτερο. Τα δυο από τα μαθήματα είναι την ίδια μέρα και την ίδια ακριβώς ώρα!!!!! Αυτό είναι το Πάντειο Πανεπιστήμιο, που έχω την τιμή να αποτελώ σπουδαστής του...
Τέλοσπάντων, όταν έρθει εκείνη η ώρα να δώσω τα μαθήματα μου, θα επιστρατεύσω και πάλι το αγαπημένο μου κινητό για να μου στείλουν τις απαντήσεις, θα το παίξω έξυπνος και μάγκας, ανοίγοντας όσο μπορώ το βιβλίο (πίσω-πίσω θα κάθομαι εξάλλου, να μην το εκμεταλλευτώ;) και ίσως καταφέρω να δω την ημέρα, που θα αναρτηθούν τα αποτελέσματα το όνομα με ένα μεγαλοπρεπέστατο 5αρι δίπλα. Καλύτερο από τ(ο)α... τρία που πήρα στην Ιστορία Τέχνης σίγουρα θα είναι πάντως. Τζωρτζίνα, Αθηνά, Γιώργο, Κώστα ξέρετε τι πρέπει να γίνει. Μην τα βγάζουμε και όλα στον αέρα, έτσι;